23.11.2010
Agra'dan Jaipur'a gidiş
Agra'dan Jaipur'a otobüsle gitmeyi önceden planlamıştım. Zaten Agra'ya geldiğim ilk günde de biletimi almıştım. Lüks bir servisi seçerek 350 rupi ödemiştim. Agra'da beni gezdiren rikşacı ile anlaşmıştık. Sabah beni alacak ve otobüsün kalktığı Igdah Otobüs durağı yakınlarındaki Sakura Oteli'nin önüne bırakacaktı. Sabaha karşı yağmur başladı ve havada oldukça serinledi. Hazırlandım. Adam konuştuğumuz gibi tam 8.45'te geldi ve hemen çıktık. 20 dakikada ulaştığımız otobüs durağı çöpler içerisinde bir yermiş. Tercih ettiğim bu lüks otobüsün durak yerindeki firma görevlisi de çöplerin arasına yerleştirdiği kırık dökük tahta masasında bilet satıyor. Otobüsün kalkış saati ise, bilette yazdığı gibi 9.30 değilmiş. 10.15'de kalkacakmış. Bu arada havada bir hayli serin. Beklerken üşüdüm ve polarımı giydim. Ancak soğuk havanında etkisiyle olacak çişim geldi. Otobüs yolculuğu da uzun. Hindistan'a geldiğimden beri Hintlilerin ve hatta kimi diğer insanların hiç sakınmadan dönüp arkalarını yol kenarlarına işediklerini görüyordum. Çevrede tuvalet aradım ama yoktu tabi. Derken bizim biletçi kalktı gitti yolun karşısına işeyip döndü. Aracı beklerken bende zorunlu olarak iki kez yol kenarına işemek zorunda kaldım.
Nihayet otobüs geldi ama öyle lüks filan değil. Ranzalı bir araba işte. Daracık koridorda zorlukla ilerleyerek arka sıralardaki yerime geçtim. Hemen başımın 10 cm üzerine boydan boya demirden bir ranza var. Üstte koltuk filan yok. Ranzanın zeminine oturuluyor. Ayrıca koridorda ayakta duranlarla birlikte otobüste 70-80 kişi vardı sanırım. Fakat ilginçtir, Hindistan'a iyice alışmış olmalıyım ki bu duruma hiç şaşırmadım ve rahatsız da olmadım. Tersine, o insanların ağırbaşlı ve iyimserlik dolu hallerinden etkilendiğimi ve onlara sevgi duyduğumu söylemem gerekiyor.
Yollar otoban ve iyi yol alıyoruz. Derken yolun yarısında mola yerine geldik. Yolun kenarında ve çok ilkel şartlarda yiyecek birşeyler pişiriliyor. Herkes indi ve ilkin yan taraftaki boş arazide kadın erkek hepimiz yan yana ihtiyaçlarımızı giderdik. Yolculuğumuz nihayet altı saatin sonunda Jaipur Sindhi Camp Bus Station'da sona erdi. Hemen yaklaşan rikşacıya gitmeyi düşündüğüm Ever Green Guest House otelinin adını verdim. Uygun bir fiyat söyleyince ilk defa pazarlık etmeden kabul ettim. Yol boyunca edindiğim izlenime göre, Jaipur'un güzel bir şehir olduğunu düşündüm. Bulvarlar, galeriler, alışveriş merkezleriyle dolu bölgelerden geçerek otele geldik.
Bu otelin sırt çantalı gezginler tarafından tercih edildiğini biliyordum. Şirin bir yer. Geceliği 300-800 rupi arasında değişiyormuş. Ben en ucuz olanını seçtim. Jaipur'u şimdiden çok sevdim. Hava kararmak üzereydi ve acıkmıştım. Çıktım ve çokca mücevher mağazalarıyla dolu MI Road'da yürümeye başladım. Karşıma çıkan McDonalds'ta yediğim klasik bir menüden sonra tekrar otele döndüm.
Agra'dan Jaipur'a gidiş
Agra'dan Jaipur'a otobüsle gitmeyi önceden planlamıştım. Zaten Agra'ya geldiğim ilk günde de biletimi almıştım. Lüks bir servisi seçerek 350 rupi ödemiştim. Agra'da beni gezdiren rikşacı ile anlaşmıştık. Sabah beni alacak ve otobüsün kalktığı Igdah Otobüs durağı yakınlarındaki Sakura Oteli'nin önüne bırakacaktı. Sabaha karşı yağmur başladı ve havada oldukça serinledi. Hazırlandım. Adam konuştuğumuz gibi tam 8.45'te geldi ve hemen çıktık. 20 dakikada ulaştığımız otobüs durağı çöpler içerisinde bir yermiş. Tercih ettiğim bu lüks otobüsün durak yerindeki firma görevlisi de çöplerin arasına yerleştirdiği kırık dökük tahta masasında bilet satıyor. Otobüsün kalkış saati ise, bilette yazdığı gibi 9.30 değilmiş. 10.15'de kalkacakmış. Bu arada havada bir hayli serin. Beklerken üşüdüm ve polarımı giydim. Ancak soğuk havanında etkisiyle olacak çişim geldi. Otobüs yolculuğu da uzun. Hindistan'a geldiğimden beri Hintlilerin ve hatta kimi diğer insanların hiç sakınmadan dönüp arkalarını yol kenarlarına işediklerini görüyordum. Çevrede tuvalet aradım ama yoktu tabi. Derken bizim biletçi kalktı gitti yolun karşısına işeyip döndü. Aracı beklerken bende zorunlu olarak iki kez yol kenarına işemek zorunda kaldım.
Nihayet otobüs geldi ama öyle lüks filan değil. Ranzalı bir araba işte. Daracık koridorda zorlukla ilerleyerek arka sıralardaki yerime geçtim. Hemen başımın 10 cm üzerine boydan boya demirden bir ranza var. Üstte koltuk filan yok. Ranzanın zeminine oturuluyor. Ayrıca koridorda ayakta duranlarla birlikte otobüste 70-80 kişi vardı sanırım. Fakat ilginçtir, Hindistan'a iyice alışmış olmalıyım ki bu duruma hiç şaşırmadım ve rahatsız da olmadım. Tersine, o insanların ağırbaşlı ve iyimserlik dolu hallerinden etkilendiğimi ve onlara sevgi duyduğumu söylemem gerekiyor.
Yollar otoban ve iyi yol alıyoruz. Derken yolun yarısında mola yerine geldik. Yolun kenarında ve çok ilkel şartlarda yiyecek birşeyler pişiriliyor. Herkes indi ve ilkin yan taraftaki boş arazide kadın erkek hepimiz yan yana ihtiyaçlarımızı giderdik. Yolculuğumuz nihayet altı saatin sonunda Jaipur Sindhi Camp Bus Station'da sona erdi. Hemen yaklaşan rikşacıya gitmeyi düşündüğüm Ever Green Guest House otelinin adını verdim. Uygun bir fiyat söyleyince ilk defa pazarlık etmeden kabul ettim. Yol boyunca edindiğim izlenime göre, Jaipur'un güzel bir şehir olduğunu düşündüm. Bulvarlar, galeriler, alışveriş merkezleriyle dolu bölgelerden geçerek otele geldik.
Bu otelin sırt çantalı gezginler tarafından tercih edildiğini biliyordum. Şirin bir yer. Geceliği 300-800 rupi arasında değişiyormuş. Ben en ucuz olanını seçtim. Jaipur'u şimdiden çok sevdim. Hava kararmak üzereydi ve acıkmıştım. Çıktım ve çokca mücevher mağazalarıyla dolu MI Road'da yürümeye başladım. Karşıma çıkan McDonalds'ta yediğim klasik bir menüden sonra tekrar otele döndüm.
Agra'nın Taj Ganj bölgesinde tipik bir sokak görüntüsü
Otobüsün içi
Mola yeri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder